چرا باید مهارت هایی رو علاوه بر اطلاعات و دانش دانشگاهی برای استخدام شدن یاد بگیریم؟

ببینید ما برای اینکه کسب درآمد کنیم و امور زندگی خودمون رو بگذرونیم اصطلاحا چرخ زندگیمون رو بچرخونیم، باید کسب مهارت و خلق ارزش کنیم تا با ارائه ارزش به دیگران مبلغی رو دریافت کنیم.

ما اگه بخواهیم به عنوان تعمیرکار خودرو، تعمیر کار لوازم خانگی، آرایشگری یا حتی حرفه هنرهای رزمی مشغول به کار بشیم و خلق ارزش کنیم، برای یادگیری این حرفه ها نیازه تا در کنار استادی قرار بگیریم که تجربه و مهارت کافی رو در گذشته کسب کرده و حالا مهارت های خودش رو به ما منتقل میکنه و ما با تمرین و ممارست مهارت ها رو کسب کرده و حتی از استاد خودمون میتونیم پیشی بگیریم و به درجات بالاتری ارتقا پیدا کنیم

خب اینجا یک سوال پیش میاد که ما الان توی دانشگاه، رشته مهندسی مواد یا مکانیک ویا مهندسی عمران و نفت و شیمی و …  رو میخونیم حالا چه لیسانس و یا فوق لیسانس، چه نیازی هست که علاوه بر اون چیزی که توی دانشگاه به ما آموزش میدن، مهارت هایی رو در خارج از دانشگاه فرا بگیریم؟

اینجا یه نکته خیلی مهم رو باید بهش توجه کنیم که یکی از اهداف اصلی دانشگاه ها، تربیت نیروی متخصص و دانشمند مورد نیاز صنعت همون کشور هست، علاوه بر این تولید علم و دانش و همچنین افزایش سطح آگاهی کل جامعه بر عهده خود دانشگاه هست.

اما وقتی به نتایج و رویکرد دانشگاه ها نگاه میکنیم، مشاهده میکنیم که دانشگاه ها به سمت تولید علم و دانش رفتند، چرا که مقالات علمی خیلی خوبی از نظر تعداد و کیفیت در مجلات علمی معتبر سطح جهان داریم، یعنی دانشگاه های کشور ما در تولید علم و دانش بسیار عالی عمل کردند، اما در زمینه تربیت نیروی متخصص و دانشمند مورد نیاز صنعت کشور خودمون، کمتر توجه کردند.
افرادی که در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و یا حتی دکتری فارغ التحصیل میشوند، قادر نیستند به راحتی وظایفی که صنعت برعهده شون قرار میده رو به درستی انجام بدهند و به همین خاطر صنعت از افراد تحصیل کرده برای وارد شدن به سمت شغلی، سابقه کار درخواست میکنه و در واقع صنعت کشور از فارغ التحصیل ها تجربه لازم رو میخواد و پرسش صنعت اینه که آیا شما میدونید ما توی صنعت داریم چه کار میکنیم؟ آیا پروسه کار شرکت ها رو می دونید؟ و قطع به یقین تحصیل کرده های ما، اطلاعی در این زمینه ندارند. بنابراین به این دلیل باید مهارتهایی رو علاوه بردانشی که توی دانشگاه یاد میگیریم از جاهای مختلف فرا بگیریم.
در دانشگاه دروس مختلفی رو پاس میکنیم از جمله دروس پایه و عمومی که قاعدتا ارتباطی با صنعت کشور ندارند، اما آیا دروس اصلی و تخصصی ما مثل خواص فیزیکی، ترمودینامیک، متالورژی جوشکاری، متالورژی پودر و …. ما رو در جهت صنایع کشور آماده کرده و مهارت ما رو افزایش میدهند؟
مثلا در درس جوشکاری که 3 واحد درسی هست یاد میگیریم که در جوشکاری حالت مایع چه اتفاقی رخ میده و به صورت علمی یاد میگیریم وقتی الکترود به قطعه کار نزدیک میشه گازها یونیزه شده و امکان انتقال قطرات مذاب به سمت قطعه کار فراهم میشه و موارد مشابه، این مطالب کاملا مفید هست و باید پایه و اصول علمی رو یاد بگیریم اما اینکه دانشی که فرا میگیریم چقدر با صنعت امروز کشورمون متناسب هست برامون حائز اهمیت میشه.
مثلا در صنعت کشورمون که میتونه کارخونه های تولید قطعات، کارگاه ساخت سازه های فلزی، شرکت های بزرگ پتروشیمی و پالایشگاهی، صنعت نفت و گاز و نیروگاهی یا خطوط انتقال سیالات باشه و فرآیند جوشکاری در حال انجام هست، این صنایع از مهندسین مواد یا مکانیک و عمران و نفت و شیمی و …  مهارت های خاص و کاربردی رو انتظار دارند، به عنوان مثال مدیر یک کارخونه یا شرکت از ما میخواد که برای اینکه تجهیز و قطعات خودش رو به روش جوشکاری اتصال دائم انجام بده از چه روش های جوشکاری استفاده کنه تا کمترین هزینه و بهترین کیفیت رو داشته باشه و برای ساخت تجهیز یا تجهیزات مورد نظر چند تن الکترود مورد نیاز هست و همچنین برای ساخت این قطعه یا تجهیز یا مخزن و یا این سیستم پایپینگ از چه استانداردی میبایست استفاده کرد، چه آزمایش های مخرب یا غیرمخرب لازمه تا روش پیشنهادی شما رو مورد تایید قرار بده، تائید صلاحیت جوشکار ها و اپراتورهای جوشکاری طبق چه استانداردی انجام و چه فاکتورهایی رو باید مد نظر قرار داد؟
راه حل :
خب همانطور که متوجه شدید این مهارت ها در دانشگاه، به ما آموزش داده نمیشه، بنابراین با چند ساعت آموزش تخصصی از فرد با تجربه ای که در صنعت حضور داره به راحتی میتونیم مهارت هامون رو افزایش بدیم و این امر باعث میشه در زمان استخدام شدن و در جلسه مصاحبه حضوری موفق باشیم و علاوه بر این پس از استخدام شدن، خیلی سریع تر ارتقاء رتبه کسب کنیم و سمت سرپرستی و حتی مدیریت رو برعهده بگیریم.

با تشکر
داوود محمودی